gd

İçinden çıkamayız birbirimizin diyordu Adam… Kadın ise susmak eyleminde hayli tecrübeliydi… Adam sessizliğe kulak asmadı; -Hayallerimden artık Kadın… Tenimden, benden artık… Dişimden tırnağımdan artık Kadın… Bozulmadan iade edilemez miydi varlığın? Kadın döktü eteğindeki taşları; -Hep boşluğumu kolluyor sonrasında belden aşağı darbeler indiriyorsun… Sen’im ağrıyor en çok da… Zaten Ben diye bir şey kalmadı… Yani bütün bu cümlelerin muhatabı sensin… Din(l)iyor musun?

Kanlı bıçaklıyım hayatla
Yarası epey derin yarınlarımın
Dünlerim tarihin ahşap çekmecesinde saklı
Bugünüm kerbela!
Sanki ar damarı çatlamış Tanrının
Beğeniyle izliyor işlediğim günahları
Hatta bana devrettiği yalnızlığa
Öyle yakıştırıyor ki intiharı
Tek kelamıyla ipe gidiyorum
Darboğazdayım anla
Hadi kurak bir yağmur duasıyla nemlendir ağzımı
Çünkü yasak kelimelere dil uzatıyorum
Gecenin baldırları titriyor karşımda
Bulutlu ellerimle çözerken göğün fermuarını
Fırtınalarla boy ölçüşüyorum
Sicim gibi yağıyor hatıran boy aynalarına
Düşün kendi yansımamı bile tanımazlıktan geliyorum
Camın ardı sır/Canın ardı baştan ayağa muamma

Aradığınız Adam geçici olarak kullanım dışı!

Cildi soyuluyor yeryüzünün
Toprağını kokluyorum yar yüzünün
Parsellemişsin tüm vücudumu dudaklarınla
Hem şimdi tam da mevsimi gülüşünün
Neyse ki güz de güzelliğinin farkında
Asla yanına yanaştırılmıyor hüzün
Gözlerine nazır bir evim olsa idi ah
Uğrar mıydı bakışların kimsesizliğime arada sırada
Kirpiklerinde karşılar mıydık güneşi her sabah
Işık doğ( r )udan şaşardı yanaklarındaki rutubetli yolda
Pusulaların duyarsızlığı sürerken
Yönünü gözyaşlarınla belirlediğin güzergâh
Düşman ederdi kuzey yıldızını senin coğrafi konumuna
Üstünkörü derlenmiş atlaslarda kaybolurduk muhtemelen
O vakit sen, tedbirsiz girerdin koynuma
Kıyasıya sevişirdik şehre meteorlar çiselerken
Gerçek-ten olurdu dokunuşlarımız
Tabi hemen çekidüzen veremezdik kalp odacıklarımıza
Nefeslerimiz kesilirdi ikimizin birden
Tutulurdu parmak uçlarımız
Ya da dur!
Nefeslerimiz tutulurdu ikimizin birden
Kesilirdi parmak uçlarımız
Dedim ya esmerliğin başa bela
Bak en sonunda kalemimin de aklını karıştırdı!

Tonla suskunluğu taşıyordu bazı sözler… Bazı sözler ise yüklenilen anlamları dahi kaldıramıyordu… Kadın hiçbir alfabede yer almayan bir sesti… Sustu!

Özgür Gümüşsoy ...